Geçen hafta sonu Türkiye’mizin önemli Sivil Toplum Kuruluşlarından biri olan Üniversite Öğretim Elemanları Dayanışma Derneğinin (ÜNDER) toplantısına katıldım. Üniversitelerimizin gönüllü rektörleri, dekanları ve öğretim üyelerinin katıldığı ve 1.5 gün yoğun bir programın olduğu toplantıda herkes üniversitelerimizin problemlerini dile getirdiler ve kendi açılarından çözüm yollarını sundular.
Zevkle dinledim ve üniversitelerimizin geleceğinden ümitvar oldum. Bolca da notlar aldım.
Rektörler kendi açılarından dertli, öğretim üyeleri de kendi açılarından dertli idi…
Herkes en güzelini yapma telaşında idiler.
Kadrolaşmanın liyakate ve eksikliklere göre yapılması üzerine hemen hemen herkesin doğru vurgu yapması takdire şayandı. Yanlış yapanlar ölçümüz değildi tabi ki. Bir kişinin yanlışı tüm üniversitelere mal edilemezdi…
Meslek yüksekokullarının çok daha aktif olması gerektiği, istihdam alanlarının çok daha verimli kullanılması ve eksikliklerinde giderilmesi, o bölgedeki iş sahalarına göre bu okulların açılıp öğrenci yetiştirilmesi elzemdi. Bu konu uzun uzadıya konuşuldu.
Eğitim fakülteleri ile Fen Edebiyat fakültelerin problemlerinin hala çözülememesi ve kimsenin elini taşın altına atmaması önemli notlarım arasında idi. İvedilikle bu problemin çözülmesi ve formasyon eğitimlerinin daha gerçekçi ve paraya dayalı olmaması gerekmektedir notunu düşmüşüm. Zaten parasız olan öğrencilerimize birde formasyon parasını yüklemek acımasızlık olsa gerek. Temel bilimler ne kadar kaliteli olursa o ülkenin bilimi de o oranda gelişmektedir. Temel bilimlerin değerinin düşmesi ileride dönülemeyecek problemlere de yol açabilir.
Hala ikinci öğretimlerin olduğu fakültelerin olduğu da notlarım arasında idi. Şu zamanda ikinci öğretimlere ihtiyaç var mı? Merak ediyorum doğrusu.
Hemen hemen herkesin ortak dili “iyi eğitim verelim, kaliteli öğrenci yetiştirelim” vurgusu çok önemli idi. Bunun için de iyi eğitim almış ve yetişmiş öğretim elemanları ve fiziki şartlarında iyi olması gerekmektedir.
YÖK’ün daha önce uygulamaya yönelik yaptığı 3’er aylık yurt dışı programlarına tekrar dönülmesi ve her öğretim elemanının yurt dışı deneyiminin olması gerektiği de doğru bir yaklaşımdı. Hem dilini geliştirme hem de yurt dışı tecrübesi olma öğretim elemanının kalitesini artıracaktır.
Hatta doktora eğitimlerde 2.danışmanın yurt dışından olma zorunluğu da getirilebilir tavsiyesini yabana atmamak gerekmektedir.
Öğrenci kulüplerinin aktif olması ve öğrencileri sosyal alanlarda da aktif görmek isteyişimiz de çocukların ders dışında nefes almaları bakımından önemli idi.
Yanlış kadrolaşma sonucunda liyakate göre atama yapılmadığı için idarecilerin tıkandık demeleri de çok önemli bir nokta idi. Yine aynı cümleyi sarf etmemiz gerekmektedir. “liyakate göre atama yapmak”…
Hizmet içi eğitimlerinin sıklaştırılması ve eksik görülen noktalarda bu eğitimlerin verilmesi gerekmektedir.
Soruşturmaların çok vakit alması, misafirler, toplantılar vs. bunlar cidden çok vakit alıyor ve gerekli çalışmalarımızı yapmaya zaman bulamıyoruz serzenişi de dikkate değerdi.
Bir rektörümüzün;
Rektörlük mülakatında “bu zamana kadar idarecilik yapmadım ama nasıl kötü yönetici olunur, nasıl yönetici olunmaz onu bilirim” cümlesi bizleri derin düşüncelere daldırmıştı. Herkesin ah çektiğini hissediyorum. Bir de “bir rektörün yaptırım yetkisi yok ama yaptırmama yetkisi çok” demesi de bizlere tebessüm ettirmişti.
Bu yüzden rektörlük atamaları çok hassas bir konu idi, ülkemiz ve üniversitelerimiz için en doğru olacak şekilde ele alınmalı ve uzun toplantılar, çalışmalar yapılması gerekmekte idi.
“Bir rektör kadar öğretim üyeleri de üniversitelerinde ve çevresinde aktif olursa o üniversite belli bir noktaya gelebilir” cümlesi de takdire şayandı.
Ödül teşvik programlarının şiddetle desteklenmesi, yurt dışı lisansüstü programlarının takip edilmesi de tavsiye niteliğinde idi.
Maltepe Üniversitesi Rektörü Sayın Prof. Dr. Şahin Karasar’ın ev sahipliğinde 9-10 Ekim 2021 tarihlerinde düzenlenen “Yükseköğretim Değerlendirme Çalıştayı” benim açımdan çok verimli geçti. Bu tip toplantıların hem YÖK nezdinde hem de sivil toplum kuruluşlarında çoğalması ve ortak akıl toplantılarının düzenlenmesi gerekmektedir.
Kısacası, Üniversitelerimiz hak ettiği kaliteye gelmeli!
Üniversite Öğretim Elemanları Dayanışma Derneği başkanı Prof. Dr. Muhammed Kurulay’ın ve yönetim kurulunun cesaretli çalıştaylar yapmaları ve üniversitelerimizin sorunlarını dile getirmesi çok önemli adımlar. Eminim ileride böyle gönüllü kuruluşların tavsiyeleri ile doğrular bulunulacaktır. Emeği geçen başta dernek başkanımız ve ev sahibi Maltepe üniversitesi rektörü olmak üzere herkesi kutluyorum.